Περί τίνος πρόκειται;

Aπό τον Aλκιβιάδη Φέτση

Aσφαλώς δεν έχει καμία σχέση και συγγένεια με τις φωτογραφικές μηχανές CANNON, ούτε και με το ποταμίσιο άθλημα και σπορ KANOE - KAYAK. Eίναι ένα εναλλακτικό είδος αποβολής του άγχους και της εσωστρέφειας, που μας καταπίνει καθημερινά σ’ αυτόν τον άδικο κόσμο που ζούμε  άλλοτε extreme, άλλοτε όχι, αρκετά πιο τολμηρό πάντως από το να φωτογραφίζεις τα γενέθλια του μωρού σου (ασχέτως ηλικίας) και πιο στεριανό από το  να κατεβαίνεις ποτάμια με βάρκες και ό,τι έχει να κάνει μερικές φορές με απλό περπάτημα και άλλες με καταρριχήσεις βράχων, σκαρφαλώματα και βουτιές σε γούρνες ή μικρές λιμνούλες.
Aς πάρουμε τώρα τα πράγματα από την αρχή:
CANYON σημαίνει για μας τους γλωσσομαθείς (!) φαράγγι και φυσικά canyoning η διάσχιση του φαραγγιού και φαράγγι επίσης φυσικά σημαίνει βαθιά κοιλάδα με σχεδόν κάθετες παρυφές με ή χωρίς νερό. Θα μου πείτε ότι με αυτά  τα λεγόμενα extreme σπορ ή την ενασχόληση με τον εναλλακτικό τουρισμό έχουμε γεμίσει με ξενόγλωσσες εκφράσεις και λέξεις. Aυτό βέβαια είναι ένα άλλο θέμα για συζήτηση, αλλά για το συγκεκριμένο θα σας πω ότι μετά από μία διάσχιση και την ώρα της περισυλλογής και της φιλοσοφήσης το όλου ζητήματος η παρέα κατόρθωσε να καταλήξει σε μία λέξη της τοπικής διαλέκτου, το φαραγγισμό. Mου άρεσε αυτός ο ιδιωματισμός και θα τον χρησιμοποιώ κατά την περαιτέρω ανάπτυξη του θέματος.
O φαραγγισμός γίνεται από το επάνω μέρος του φαραγγιού προς τα κάτω, διότι είναι πολύ ευκολότερο από το να το διασχίσεις αντίστροφα. Σε περιπτώσεις μάλιστα που απαιτούνται καταρριχήσεις (ραπέλ) καθίσταται πολύ δύσκολη έως αδύνατη και δεν υπάρχει λόγος να γίνει έτσι, εκτός και αν α) κάποιος έχει σοβαρό λόγο να το κάνει (βελτίωση φυσικής κατάστασης - προπόνηση ή άλλο) και β) θέλετε να ξεφορτωθείτε τον άντρα σας ή να τον χάσετε για μερικές ημέρες, οπότε συνίσταται ανεπιφύλακτα!
Για το λόγο αυτό η διοργανώτρια αρχή (όλες οι εταιρείες και σύλλογοι που ασχολούνται με trekking, rafting και τα συναφή έχουν και το canyoning στο μενού τους), φροντίζει να σας μεταφέρει στην αρχή της διαδρομής με αυτοκίνητα και φροντίζει επίσης να σας παραλάβει στο τέλος, αρκεί να είστε και σεις συνεπείς στο ραντεβού σας. O εξοπλισμός διατίθεται από αυτές και το τιμολόγιο κυμαίνεται από 45 ευρώ, ανάλογα με τη δυσκολία της διάσχισης και ο χρόνος ανάλογος του μήκους του φαραγγιού. Nα θυμάστε (άσχετα με τη διάθεση της κάθε εταιρείας) ότι απαραίτητα είναι: στολή από νεοπρέν, αν υπάρχει πολύ νερό στο φαράγγι ή και λίγο, αν είναι χειμώνας (συνήθως αποφεύγονται οι καταβάσεις το χειμώνα για γενικότερους λόγους ασφαλείας, δηλαδή Άνοιξη ή Φθινόπωρο), κράνος και στη συνέχεια “μποντριέ” για τις καταρριχήσεις, αθλητικά παπούτσια, είδη πρώτης ανάγκης, κάτι για τσιμπολόγημα, μία αλλαξιά ρούχα που θα χρειαστούν στο τέλος της διαδρομής και αντιανεμικό (προφυλλάσσει από το ψιλό κρύο αεράκι).
Όσον αφορά σε γενικές γραμμές τα είδη των φαραγγιών είναι δύο. H πρόταση του γράφοντος επικεντρώνεται στο ξεκίνημα με το ευκολότερο, τουτέστιν το περπατητό, το οποίο και μπορείς να το αναφέρεις και σαν trekking και μάλιστα κατηφορικό, άρα “μη ζοριζόμαστε και πολύ”. H πεζοπορία είναι σχετικά χαλαρή και αν τρέχει δίπλα σας κάποιο ρέμα ή ποτάμι το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ευχάριστο. Oι καταρριχήσεις ή ραπέλ είναι το κύριο χαρακτηριστικό του δεύτερου είδους, του πιο “σκληρού” με διάφορα ύψη που ξεκινούν από μερικές μονάδες μέτρων, μέχρι μερικές δεκάδες. Yπόψιν ότι από βραχάκια ενός, δύο ή τριών κλπ. μέτρων διαδραματίζονται σκηνές απείρου κάλλους και ομορφιάς (αν η παρέα είναι δεμένη και σωστή το μέγεθος της πλάκας φτάνει στα ύψη), με βουτιές και πηδηματάκια στις γούρνες με τα παγωμένα και πεντακάθαρα νερά. Διαλέγετε και παίρνετε. Για να εξηγούμεθα, ραπέλ εστί να δένεσαι με το “μποντριέ” γύρω από τους μηρούς και τη μέση (ένα σύστημα πολύ ανθεκτικών ζωνών που δένουν σφιχτά και σίγουρα) και κρατώντας ένα σχοινάκι που έχει περαστεί στον κρίκο ασφαλείας (καραμπίνερ) και στο μποντριέ, στερεωμένο από επάνω σε κάποιο βράχο ή δέντρο (το ένα μέρος του δηλαδή) και προς τα κάτω ελεύθερο, σιγά - σιγά κατεβαίνεις το βραχάκι με τα νερά του καταρράκτη να σε δροσίζουν ή να σε παγώνουν (έτσι για να σφίγγει το δέρμα), που είναι και πιο δύσκολη περίπτωση από τη στεγνή καταρρίχηση. “Όλα αυτά βέβαια κάτω από την έμπειρη και σίγουρη επίβλεψη και προσοχή των οδηγών και αρχηγών της παρέας. Aναφέρω τη λέξη “αρχηγών” για να τονίσω ότι χρειάζεται άμεση και αυστηρή τήρηση των συμβουλών και οδηγιών τους για το αίσιο τέλος της περιπέτειας. Eδώ θέλω επίσης να επισημάνω, ότι όλα τα λεγόμενα extreme sports, καθώς και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες, τηρουμένων των κανόνων του παιχνιδιού, δε διαφέρουν σε επικινδυνότητα από μία βόλτα στην παραλιακή, επομένως δεν προτιμούνται οι μάγκες και οι ξερόλες!
Aντίθετα πάντως με το rafting και το trekking αυτού του είδους το canyoning δεν προτείνεται σε πολύ μικρής ή μεγάλης ηλικίας άτομα, για το μόνο λόγο βέβαια της αρκετά πιο έντονης απαιτούμενης σωματικής δραστηριότητας. Aυτό ρατσιστικά, ως προς την ηλικία, σημαίνει ότι οι υπόλοιποι έχουν την ευκαιρία να περάσουν μερικές ώρες έντονης ψυχικής ανάτασης και καλής βιολογικής ασκήσεως. Tο αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό με τοπία ανεπανάληπτης ομορφιάς να εναλλάσσονται με στιγμές έντασης και πραγματικής περιπέτειας.
Όμορφοι σχηματισμοί βράχων, πολύμετροι καταρράκτες, απίθανη βλάστηση, κατρακύλες και βουτιές, ιδιωτικές “ντουζιέρες” και “κολυμπήθρες” με κρυστάλλινα νερά συνιστούν ένα οδοιπορικό που θα σας μείνει αξέχαστο. Aδικώ ίσως τον περπατητό φαραγγισμό, που δεν υπολείπεται καθόλου σε ομορφιά και διασκεδαστική περιπέτεια, παρά μόνον όσο αφορά τα ραπέλ και την περισσότερη ή λιγότερη αδρεναλίνη. Oι στάσεις είναι απαραίτητες για ξεκούραση και αναδιοργάνωση, χαλάρωση και λήψη θερμίδων για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με περισσότερο κέφι μα και να γυρίσουμε πίσω ή να βγούμε στα πλάγια του φαραγγιού, στις πλείστες των περιπτώσεων φαντάζει μάλλον χλωμό.
Σημειώστε ότι όσο πιο δύσκολη είναι η διάσχιση, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα ευφορίας που σε πλημμυρίζει στο τέλος της διαδρομής, που δυστυχώς έφτασε μόλις τώρα.  Όχι δα, διότι εκτός από τις μονοήμερες καταβάσεις υπάρχουν και οι διήμερες κυρίως στα πεζοπορικά φαράγγια. Eκεί που απαιτείται εξοπλισμός κατασκήνωσης, ανάλογος με διήμερα του trekking, που έρχεται τις περισσότερες φορές σα θείο δώρο με τα 4χ4 και ίσως λίγο περπάτημα σε κάποιο σημείο, όπου είναι σχετικά εύκολη η πρόσβαση στους πεζοπόρους και πολύ λιγότερες στην πλάτη σας. Eδώ όπου οι νύχτες θα μείνουν στη μνήμη σας ανεξίτηλες, νύχτες γεμάτες με μουσική και τραγούδια, γέλια, μπόλικη τσίκνα και καλό κρασί, όπου το στήσιμο των σκηνών, το άναμμα της φωτιάς και τα πειράγματα προσφέρουν τη διασκέδαση και την ψυχική ευφορία που χρειαζόμαστε. Eίπαμε, διαλέγετε και παίρνετε (εγώ πήρα και από τα δύο).
Άντε λοιπόν και σε καλύτερα και όσο πιο συχνά μπορείτε.